Hydrant to urządzenie, które umożliwia bezpośredni pobór wody z głównych przewodów sieci wodociągowej. Hydrant jest wyposażony w zawór i złącze do węża, ma zastosowanie w celach gospodarczych oraz przeciwpożarowych.
Jednymi z podstawowych urządzeń przeciwpożarowych są hydranty zewnętrzne. Jest to część infrastruktury przeciwpożarowej wykorzystywanej przez jednostki straży pożarnej do gaszenia pożaru. Sprzęt ten montuje się na sieci wodociągowej, dzięki czemu po podłączeniu do hydrantu służby zyskują niemal natychmiastowy dostęp do źródła wody dostarczanej przez m.in. pompownie przeciwpożarowe, które gwarantują określone w normach ciśnienie.
Hydranty zewnętrzne dzielimy na nadziemne i podziemne. Mogą być instalowane wyłącznie na sieci wodociągowej zewnętrznej przeciwpożarowej. Zalecane jest stosowanie hydrantów zewnętrznych nadziemnych. Dopuszcza się stosowanie hydrantów podziemnych w przypadkach, gdy stosowanie hydrantów nadziemnych jest szczególnie utrudnione lub niewskazane (np. utrudnienie ruchu). Rozróżnia się następujące wielkości hydrantów zewnętrznych:
– hydranty zewnętrzne nadziemne – DN80, DN100 i DN150;
– hydranty zewnętrzne podziemne – DN80 i DN100.
Hydranty zewnętrzne zainstalowane na sieci wodociągowej przeciwpożarowej powinny mieć możliwość ich odłączania zasuwami od sieci. Zasuwy powinny znajdować się w odległości ok. 1 m od hydrantu i pozostawać w położeniu otwartym.
Korpus hydrantów zewnętrznych nadziemnych należy wykonywać z następujących materiałów: żeliwa szarego, żeliwa sferoidalnego, stali bądź innych materiałów konstrukcyjnych o wymaganych własnościach wytrzymałościowych. Uszczelnienia powinny być wykonane z elastomerów. Hydrant powinien być wyposażony w dwie nasady boczne wielkości 75, a dodatkowo hydranty DN100 i DN150 powinny być wyposażone w nasadę czołową wielkości 110. Hydrant powinien być wyposażony w głowicę do otwierania zaworu kluczem wykonanym zgodnie z PN. Kierunek zamknięcia zaworu hydrantu powinien być zgodny z ruchem wskazówek zegara, patrząc od góry. Pokrywy nasad powinny być zabezpieczone przed zagubieniem, np. zamocowane do korpusu za pomocą linki lub łańcucha.
Hydrant zewnętrzny podziemny powinien mieć średnicę nominalną DN 80mm. Hydrant powinien być wyposażony w głowicę do otwierania zaworu kluczem wykonanym zgodnie z PN. Kierunek zamknięcia zaworu hydrantu powinien być zgodny z ruchem wskazówek zegara, patrząc od góry. Hydrant powinien być wyposażony w opaskę kołową umożliwiająca podłączenie stojaka hydrantowego zgodnie z PN.
Hydranty zewnętrzne powinny być co najmniej raz w roku poddawane przeglądom i konserwacji przez właściciela sieci wodociągowej przeciwpożarowej. Hydranty zewnętrzne powinny spełniać wymagania Polskich Norm dotyczących tych urządzeń, będących odpowiednikami norm europejskich (EN). Hydranty powinny być usytuowane w miejscach dostępnych z głównych dróg komunikacyjnych na terenie jednostki osadniczej. Miejsce usytuowania hydrantu zewnętrznego należy oznakować znakami zgodnymi z Polskimi Normami.
Wydajność nominalna hydrantu zewnętrznego, przy ciśnieniu nominalnym 0,2 MPa mierzonym na zaworze hydrantowym podczas poboru wody, w zależności od jego średnicy nominalnej (DN), nie może być mniejsza niż:
– 10,00 dm3/s – podziemny/ nadziemne DN80;
– 15,00 dm3/s – nadziemny DN100;
– 20,00 dm3/s – nadziemny DN100 lub DN150 przy średnicy sieci nie mniejszej niż DN250;
Hydranty nadziemne o średnicy nominalnej DN 100 należy instalować:
– w obiekcie budowlanym, produkcyjnym i magazynowym, w którym wymagana ilość wody do celów przeciwpożarowych do zewnętrznego gaszenia pożaru przekracza 30 dm3/s;
– w zakładach rafineryjnych i petrochemicznych;
– na magistralnym przewodzie wodociągowym przeciwpożarowym.
